بررسی وضعیت سن، جنس، نژاد، پارامترهای هماتولوژیک، واکسیناسیون، نوع درمان و نتیجه درمان در سگهای مبتلا به گاستروانتریت پاروویروسی ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

  خلاصه:   به منظور بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک گاستروانتریت پاروویروسی در سگ­های مبتلا به اسهال، در یک دوره هشت ماهه از 387 مورد سگ­های ارجاعی از نژادهای مختلف (ژرمن شپرد، مخلوط ژرمن شپرد، دوبرمن پینچر، تریر و مخلوط) به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، از 32 مورد که علایم انتریت شامل اسهال و استفراغ داشتند، نمونه­برداری به عمل آمد. از این سگ­ها نمونه خون گرفته شد و آزمایش کامل خون به عمل آمد. معیار اصلی برای تأیید بیماری CPV ، استفاده از کیت تشخیصی مدفوع بود که در روز ارجاع دام همزمان با اخذ نمونه خون انجام می­گرفت. از 32 مورد تست انجام شده بر روی بیماران مشکوک، 21 نمونه (66 درصد) مثبت بود. 38 درصد موارد در گروه مثبت اسهال خونی نشان دادند، درحالی که 2/18 درصد موارد در گروه منفی همراه با اسهال خونی بود. از 32 بیــمار ارجـاعـی دارای انـتریت، 16 مورد (50 درصد) نر و 16 مورد (50 درصد) ماده بودند. 10 مورد (5/62 درصد) از نر­ها و 11 مورد (8/68 درصد ) از ماده­ها مثبت بودند. بیشترین درصد CPV مثبت مربوط به نژاد مخلوط است، اما با مقایسه این تعداد با کل سگ­های ارجاعی نژاد مخلوط در مدت 8 ماه (یعنی225 مورد) مشخص می­شود که تنها 5/7 درصد ارجاع این نژاد به دلیل پاروویروس است. در مقایسه، 7/26 درصد ارجاع نژاد دوبرمن پینچر به دلیل پاروویروس بوده است و به نظر می­رسد خطر ابتلا این نژاد در بین 5 نژاد مورد مطالعه بیشتر باشد. 100 درصد مواردی که CPV مثبت بودند، واکسن دریافت نکرده بودند و هیچ­گونه درمان ضد انگلی نیز نداشتند. در مطالعه حاضر از 32 مورد ارجاعی 15 مورد با کوتریموکسازول و 17 مورد توسط پنی‌سیلین ـ جنتامایسین تحت درمان قرار گرفتند. هیچ اختلاف معنی‌داری میان دو گروه درمانی وجود نداشت (05/0 P> ). رابطه آماری معنی‌داری میان لکوپنی یا عدم بهبودی مشاهده گردید (012/0= P ).